VOORWOORD
DE JUISTE SNAAR: PLUS 1.700
FNV Streekvervoer heeft met activerend vakbondswerk tijdens de stakingsacties kennelijk de juiste snaar bij de medewerkers in de sector geraakt, constateert vakbondsbestuurder Marijn van der Gaag. Het ledenaantal groeide met bijna een derde tot zo’n 7.000. ‘Dan doe je kennelijk iets heel goed.’
De komende jaren 16 procent meer loon erbij plus nog eens 2 procent extra loonruimte voor werkdrukverlagende maatregelen en een ruimer generatiepact voor de oudere werknemers. Dat is fors hoor. En dan laat ik de overige mooie cao-afspraken nog even buiten beschouwing. Maar we hebben het verdiend. We zijn principieel gebleven en hebben onze poot stijf gehouden. Dat heeft zich uitbetaald.
Nog even ter herinnering: toen we als FNV Streekvervoer begonnen aan het laatste cao-overleg, stonden we bij aanvang bij wijze van spreken al met 3-0 achter. Wij waren eigenlijk nog bezig met actievoeren tegen de cao daarvoor. Die hadden we niet getekend – het CNV wel, daarom werd-ie alsnog van kracht – en wij streden voor betere afspraken. Voor méér loon en minder werkdruk, om de eisen maar kort samen te vatten. Bovendien waren we het absoluut niet eens met de RVU-regeling die in die cao met het CNV was opgenomen. Wij waren nog bezig om de RVU-regeling uit de cao daarvóór nader uit te onderhandelen.
En toen begon dus het overleg over alweer een nieuwe cao. Ondanks alles wat ik hierboven heb geschetst, waren we daar helemaal klaar voor: we konden het door ons ingezette actietraject namelijk gewoon laten doorlopen naar de onderhandelingen over de cao voor 2023. Uiteindelijk heeft ook het CNV zich hierbij aangesloten, want ook deze bond voelde natuurlijk de druk vanuit de achterban: er moesten nu écht eens werkelijk wezenlijke verbeteringen worden afgesproken.
Het succes dat we aan het eind van de rit hebben geboekt is enkel en alleen te danken aan de opstelling van onze leden en kaderleden. De aftrap werd gegeven door de sectorraad van FNV Streekvervoer toen die besloot: “Nu is het klaar, dit gaan we gewoon niet doen”. De werkgevers mochten het van onze kaderleden verder uitzoeken met hun getalm, gedraai en mooie beloftes zonder ook maar één concrete afspraak. Alleen actievoeren kon ze misschien nog een duwtje in de goede richting geven, zo dacht onze achterban.
Hiermee hebben we met z’n allen de juiste keuze gemaakt, bedenk ik me nu. Met activerend vakbondswerk hebben we als FNV de juiste snaar geraakt. Ter illustratie: we hebben tijdens het actietraject zeker 1.700 nieuwe leden ingeschreven. Dat betekent een groei van het ledenbestand met bijna een derde van 5.300 naar 7.000 leden. Dan doe je kennelijk iets heel goed.
We hebben uiteindelijk resultaten geboekt die het werk dat de chauffeurs altijd zo leuk vonden weer aangenaam maken. “Lucht” (minuten) uit de dienstregeling persen (enorm werkdrukverhogend) was een verdienmodel geworden voor de busbedrijven. Voor het eerst sinds de privatisering in 2000 is er nu tien minuten pauze per dag bijgekomen. Dit mede dankzij de ongeveer 300 FNV-kaderleden die zich tijdens de acties hebben opgeworpen als actieleider. Als blijk van waardering hebben wij, de FNV-bestuurders, hen op 9 september meegenomen op een boottocht voor een hapje, drankje, terugblik en bedankje. We zijn aan het nadenken over wat nog te doen voor de stakingsleiders die vanwege werk of andere bezigheden niet mee konden. Maar dat komt goed. We spreken elkaar!
Marijn van der Gaag, bestuurder FNV Streekvervoer