COLUMN
EDWIN SCHRIJFT
Hij kent het gezegde: ambtelijke molens malen langzaam. Maar dat dit zo langzaam gaat als hij nu ondervindt, dat had Edwin Kuiper, bestuurder FNV Streekvervoer, niet verwacht. Er staat immers nogal wat op het spel. Namelijk de veiligheid van de buschauffeurs en de reizigers op de veelbesproken buslijnen tussen Emmen en Ter Apel.
AMBTELIJKE MOLENS
Het was een prachtig item in het NOS Journaal, nu alweer ongeveer een jaar geleden: vluchtelingen die zich op het busstation van Emmen aanbieden als gastheer voor nieuwe asielzoekers en hen de weg wijzen naar de bus die hen naar de opvanglocatie in Ter Apel brengt. Een prachtig initiatief, succesvol ook, en – ik wil het hier toch maar gezegd hebben, ook al hebben zich in de tussentijd meerdere partijen gemeld als geestelijk vader van dit idee – een voorstel afkomstig uit de koker van FNV Streekvervoer.
Als bond maken we ons sterk voor de veiligheid van de chauffeurs en de reizigers op de veel overlast gevende buslijnen 72 en 73 én de pendelbus tussen Emmen en Ter Apel. De problemen zijn bekend: diverse met name asielzoekers uit de zogenoemde veilige landen die nauwelijks kans maken te worden toegelaten, veroorzaken op die lijnen veel overlast. Daar moet wat aan gedaan worden, vinden wij als bond. Zeker omdat concessiehouder Qbuzz liever lijkt weg te kijken. We hebben het busbedrijf niet voor niets eind vorig jaar openlijk beschuldigd een rapport van de Arbeidsinsectie over de onveiligheid op deze lijnen stil te willen houden. Er kwam pas een reactie na tussenkomst van de FNV. Maar over passende maatregelen tegen het geweld en intimidatie werd nauwelijks gerept.
Wie wél reageerde, was opvallend genoeg het ministerie van Justitie en Veiligheid. Dat was kennelijk zó gecharmeerd van onze voorstellen voor verbetering, dat het een convenant wilde sluiten om de ideeën van de bond te realiseren. Voor de volledigheid: behalve het voorstel voor het aanstellen van de hierboven genoemde hosts, hebben we als bond nog eens zes andere concrete voorstellen geformuleerd en daarnaast eveneens zes absolute prioriteiten. Denk aan de inzet van permanente beveiliging op station Emmen en verscherpt toezicht bij de instaphaltes, het verbinden van consequenties aan slecht gedrag van overlast gevende passagiers en een betere communicatie en uitleg aan de reizigers zodat minder mensen zich vergissen en er geen onnodige discussies meer ontstaan.
De reactie van het ministerie dateert van vorig jaar. De eerste stappen zijn vervolgens inderdaad gezet, maar een handtekening onder de plannen ontbreekt nog steeds. En inmiddels horen we nu ook alweer een tijd niets meer. Ik moet zeggen: dit ook tot onvrede van de Haagse ambtenaren met wie ik contact hierover heb, en naar ik heb begrepen zelfs ook van de staatssecretaris.
Het is waar wat wel vaker gezegd wordt, zo moet ik concluderen: ambtelijke molens malen langzaam. Maar zó langzaam? Er staat wat op het spel, toch? Namelijk de veiligheid en daarmee het welbevinden van de chauffeurs en reizigers op deze Drentse buslijnen. Terwijl nota bene iedereen het er over eens is dat de voorstellen voor verbetering écht werken. Want anders zouden niet zoveel andere partijen ook claimen deze maatregelen te hebben bedacht.
Nu maakt dit laatste me nog niet eens zoveel uit. Als er eindelijk maar iéts gebeurt. Dat we daarop nog steeds moeten wachten, vind ik uitermate frustrerend.